W pierwszy dzień Zielonych Świąt 5 czerwca 1938 roku biskup sandomierski Jan Kanty Lorek dokonał uroczystego poświęcenia i otwarcia Diecezjalnego Domu Katolickiego. Potrzeba istnienia takiego domu uwidoczniła się wcześniej w związku z rozwojem działalności Akcji Katolickiej w Diecezji Sandomierskiej. Na uroczystość otwarcia nowo zbudowanego Domu Katolickiego w Sandomierzu przybyli przedstawiciele duchowieństwa, władz, wojska i organizacji katolickich.
Po odegraniu przez orkiestrę wojskową 2. pułku piechoty legionów hymnu papieskiego, powitał przybyłych i poświęcił nowo wzniesiony Dom Katolicki biskup Jan Kanty Lorek, który następnie powiedział m.in.:
„Z radością nie tylko moją, ale i waszą, poświęciłem ten dom katolicki, którego potrzebę odczuwaliśmy bardzo. Dwa ma cele ten dom, dwa hasła, które należałoby tutaj wyryć, powinny tej nowej budowli przyświecać. Będzie on służył przede wszystkim VERITATI – prawdzie. Prawdzie Bożej przez pogłębianie wiedzy i myśli katolickiej, tak koniecznej dziś, gdy grozi nam wielki wróg-nasza połowiczność i zamęt w pojęciach katolickich. Po drugie dom katolicki ma służyć godziwej rozrywce. Tutaj rozlegać się będzie żywe słowo polskiej mowy, ażeby człowieka uszlachetnić, wskazywać na dobro i obrzydzać zło, wykazywać, że cnota nie może chodzić o żebraczym kiju. Służyć ma ten dom sztuce, dać gościnę i filmowi o tendencjach szlachetnych etycznych, budujących”.
Dom Katolicki powstał na fali ożywienia społecznego i gospodarczego jaki stwarzał dla Sandomierza przyjęty przez sejm RP na początku 1937 roku plan budowy Centralnego Okręgu Przemysłowego. Planowany był nowy podział administracyjny Polski, w którym reaktywowane miało być województwo sandomierskie. Teren pod budowę diecezjalnego domu katolickiego wykupiony został od Spółdzielni Spożywców „Bratnia Pomoc” w Sandomierzu. Projekt domu wykonał krakowski architekt Józef Jamroz dostosowując jego architekturę do zabytkowego otoczenia.
Koszt budowy wynosił ok. 180 tys. zł. Wykonawcami budowli byli rzemieślnicy sandomierscy.
Budynek wzniósł mistrz cechu budowlanego Kazimierz Miernowski przedsiębiorca z Sandomierza wykonawca wielu obiektów w mieście. Materiały na budowę dostarczyli: cegłę – Fabryka Wyrobów Ceramicznych hr. Zdzisława Tarnowskiego z Chmielowa, kantówki i deski – tartak księcia Artura Radziwiłła z Rytwian, wapno „ożarowskie” przywożono z Zawichostu. Roboty żelbetowe wykonała firma Michała Więzika. Prace malarskie, olejne i wapienne były dziełem Teofila Śliwowskiego. Stolarka pochodziła z zakładu Jana Lewkowskiego. Drzwi wykonał Mechaniczny Zakład Stolarki Tadeusza Paszty. Dach pokrył Franciszek Grzywadzewski dachówką przywiezioną Wisłą przez Polską Żeglugę Rzeczną „Vistula” aż z Grudziądza. Dom Katolicki piękniał z dnia na dzień.
11 listopada 1938 roku nastąpiło otwarcie kina „Polonia”, które prowadziła Akcja Katolicka we współpracy z kinem „Roma” Akcji Katolickiej w Warszawie. Pierwszym dyrektorem Domu Katolickiego w Sandomierzu był ks. Jan Kaczmarski, sekretarz kurii. Nadciągająca wojna nie pozwoliła zrealizować wszystkich zamierzeń związanych z tą placówką.
W okresie wojny i okupacji Dom Katolicki funkcjonował jako kino „Apollo”, w którym wyświetlano głównie propagandowe filmy niemieckie.
W okresie PRL-u jedyna wówczas duża sala kinowo-widowiskowa Domu Katolickiego wykorzystywana była do celów propagandowych i politycznych. Dom Katolicki funkcjonował jako kino „Wisła” do roku 1983.
W związku z zagrożeniem całego wzgórza staromiejskiego jakie pojawiło się w wyniku osuwania się skarpy wschodniej w latach 1966-67 podjęto szeroko zakrojoną akcję ratowania sandomierskiego Starego Miasta. Od 9 czerwca 1983 roku kino „Wisła” z uwagi na szkody górnicze było wyłączone z eksploatacji. Wiele lat trwał jego remont, ostatecznie przerwany w 1987 r. z powodu braku funduszy. 4 września 1992 roku prawomocnym orzeczeniem Komisji Majątkowej w Warszawie przywrócono własność Domu Katolickiego w Sandomierzu Kurii Diecezjalnej Sandomierskiej, Kuria dokończyła wszystkie prace remontowe i modernizacyjne obiektu.
Dom Katolicki służył wiernym diecezji sandomierskiej i całemu miastu przyjmując pod dach tych, którzy prowadzą działalność formacyjną, edukacyjną i kulturalną. Należy mieć nadzieję, że odnowiony Dom Katolicki stanie się instytucją, która zintensyfikuje swoje funkcjonowanie w duchu intencji jego twórców, a także w myśl dokumentów i statutów wypracowanych przez Trzeci Synod Diecezji Sandomierskiej, który zakończył prace w 2022 roku.
